sabato 10 settembre 2011

Dashuri ne vetevete


Kur fillova te dua me te vertete vetveten, kuptova se vuajtjet emocionale dhe dhimbjet janë vetëm një paralajmërim per te me thënë mua qe nuk mund të jetoj kundër se vertetes sime.
Unë tani e di qe ky quhet “ORIGJINALITET”.

Kur fillova te dua me te vertete vetveten, kuptova se sa e sikleteshme paska qene te kem deshiruar ti imponoja dëshirat e mia dikujt tjeter, duke ditur qe kohet nuk ishin te pjekura dhe ai person nuk ndjehej gati, edhe pse ai person isha UNE.
Unë tani e di qe ky quhet “RESPEKT” për veten time.

Kur fillova te dua me te vertet vetveten, ndalova te deshiroj nje jete tjeter dhe kuptova qe çdo gje rreth meje eshte nje ftese për rritjen time. Tani e di qe kjo gje quhet “ PJEKURI”.

Kur fillova te dua me te vertete vetveten, kuptova... qe gjendesha gjithmonë dhe në çdo rast ne vendin e duhur në momentin e duhur dhe qe gjthcka qe po ndodhte ishte pozitive.
Qe atehere, une munda të ndjehem i qete. Tani e di se kjo gje quhet “RESPEKT” kundrejt vetvetes.


Kur fillova te dua me te vertete vetveten, ndalova te privoj vetveten nga koha ime e lire dhe te krijoj plane madhështore per te ardhmen.
Sot, une vetem bëj ate qe me jep gezim dhe kenaqesi, ate qe dua dhe qe me ben te buzeqesh me menyren time dhe me ritmet e mija.Tani e di qe kjo gje quhet “SINQERITET”.

Kur fillova te dua me te vertete vetveten, hoqa qafe çdo gje qe nuk me kishte bere mire: ushqimin, njerezit, gjerat, situatat dhe çdo gje që me terhiqte poshte duke me larguar nga vetvetja,ne fillim e quaja një ;egoizem te shendetshëm; por tani e di që kjo quhet “DASHURI PER VETVETEN”.


Kur fillova te dua me te vertete vetveten, ndalova te pretendoj qe kam gjithmone te drejte.
Dhe keshtu kam bere me pak gabime.
Sot kam kuptuar qe kjo gje quhet “THJESHTESI”.


Kur fillova te dua me te vertete vetveten, nuk pranova me te jetoj ne te kaluaren dhe të shqetesohem per te ardhmen time.
Tashme une jetoj me shume ne kete moment te pranishëm, ku GJITHCKA ka nje vend.
Kjo eshte gjendja e jetes sime te perditshme dhe une e quaj “PERSOSMERI”.


Kur fillova te dua me të vërtetë veteveten, kuptova se mendimi im mund të me bënte të mjerueshem dhe të sëmurë.
Por, kur thirra dhe grumbullova energjite e zemres sime, intelekti m’u bë një partner i rëndësishëm. Sot, ketij bashkimi i jap emrin “DITURIA E ZEMRES”.

Nuk duhet të vazhdojmë të kemi frikë nga kontrastet, nga konfliktet dhe problemet me veteveten dhe me të tjerët Sepse edhe vete yjet, ndonjëherë ndeshen mes tyre per ti dhene origjine lindjes se boteve te reja. Sot unë e di qe kjo eshte JETA !

                                          Charles Spencer Chaplin