Lentamente Muore

Lentamente muore chi diventa schiavo dell’abitudine,
ripetendo ogni giorno gli stessi percorsi,
chi non cambia la marcia, chi non rischia
e cambia colore dei vestiti, chi non parla a chi non conosce.

Lentamente muore chi fa della televisione il suo guru.
Muore lentamente chi evita una passione, chi preferisce
il nero su bianco e i puntini sulle i piuttosto che un insieme di emozioni,
proprio quelle che fanno brillare gli occhi,
quelle che fanno di uno sbadiglio un sorriso,
quelle che fanno battere il cuore
davanti all’errore e ai sentimenti.

Lentamente muore chi non capovolge il tavolo,
chi è infelice sul lavoro,

chi non rischia la certezza per l’incertezza,
per inseguire un sogno,
chi non si permette almeno una volta nella vita
di fuggire ai consigli sensati.

Lentamente muore chi non viaggia, chi non legge,
chi non ascolta musica,

chi non trova la grazia in se stesso.
Muore lentamente chi distrugge l’amor proprio,
chi non si lascia aiutare.
Muore lentamente chi passa i giorni a lamentarsi
della propria sfortuna o della pioggia incessante.

Lentamente muore chi abbandona un progetto
prima di iniziarlo,
chi non fa domande sugli argomenti che non conosce,
chi non risponde quando gli chiedono qualcosa che conosce .

Evitiamo la morte a piccole dosi,
ricordando sempre che essere vivi
richiede uno sforzo di gran lunga maggiore
del semplice fatto di respirare.

Soltanto l’ardente pazienza porterà
al raggiungimento di una splendida felicità.

                                                         Martha Medeiros

The Absolute

No mind, no form, I only exist;
Now ceased all will and thought;
The final end of Nature's dance,
I am it whom I have sought.

A realm of Bliss bare, ultimate;
Beyond both knower and known;
A rest immense I enjoy at last;
I face the One alone.

I have crossed the secret ways of life,
I have become the Goal.
The Truth immutable is revealed;
I am the way, the God Soul.

My spirit aware of all the heights,
I am mute in the core of the Sun.
I barter nothing with time and deeds;
My cosmic play is done.

                        Sri Chinmoy

I ftohti eshte mungese e nxehtesise, erresira mungese e drites kurse e keqja eshte mungese e Dashurise !!!

Në një fakultet evropian, profesori vendosi që kohën e rregullt të ligjëratës së asaj dite, t’ia kushtoj një diskutimi të lirë me studentët. Ai pyeti:
- "A krijoj Zoti çdo gjë që ekziston?"
Në këtë pyetje të gjithë studentët njëzëri u përgjigjen pozitivisht.
- "Çdo gjë?" - pyeti sërish profesori.
- "Po,çdo gjë dhe gjithçka." Ishte përgjigja e studentëve.
- " Pra, me këtë logjik të konkludimit tuaj nënkuptohet se ai e ka krijuar edhe të keqen, apo jo”? – konstatoi profesori.
Studentët u bënë të heshtur. Nuk kishte asnjë përgjigje për këtë pyetje. Ndërsa, nga ana tjetër, profesori mbeti i kënaqur në lindshmërinë e vërtetësisë së tij se Zoti dhe përgjithësisht religjioni janë vetëm MITE dhe asgjë tjetër. Por, pas një kohe të shkurtë, një student ngriti dorën dhe ju drejtua profesorit:
- "Mund të ju pyes diçka, profesor?"
- "Sigurisht ," - ju gjegj profesori.
-"A ekziston i ftohti?"
- "Sigurisht që ekziston, kolegë i nderuar. A, nuk e keni ndjerë kurrë JU ndonjëherë të ftohtin, a?
- " E kam nderë, por, në fakt, profesor, të ftohtit nuk ekziston! Sipas asaj që thonë studimet dhe zbulimet më të fundit në fizikë, ftohtësia është vetëm mungesa e nxehtësisë. Atë mund ta vërtetojmë nëse ndonjë objekt e ofrojmë burimit të energjisë dhe do të shohim se ajo ngrohet. Pra, pa ngrohje objektet janë inerte dhe nuk reagojnë, e kjo do të thotë se “të ftohtit” nuk ekziston. Pikërisht, ne, për të shpjeguar mungesën e nxehtësisë e kemi trilluar të ftohtit".
- "Dhe, errësira?" pyeti në vazhdim studenti profesorin.
- "Ajo thjesht ekziston." – u përgjigj këtë herë i sigurt në vete profesori.
- "Përsëri, ju gaboni, zotëri profesor! Errësira është mungesa e plotë dritës. Ne mund ta studiojmë dritën dhe shkëlqim, por kurrë errësirën. Prizma e Nicholsit tregon shumëllojshmërinë e ngjyrave të ndryshme në të cilat drita është e thyer në varësi nga gjatësia valore. Errësira është term që ne e kemi krijuar për të shpjeguar mungesa e dritës.”
- Së fundi, student pyeti: " E, e keqja, zotëri profesor, a ekziston”?"
Profesor në këtë rast ishte i heshtur.
Studenti më pas vazhdoi:
- "Zoti nuk e krijoi të keqen? E keqja është mungesa e Zotit në zemrat e njerëzve. Ajo është mungesë e dashurisë dhe e besimit në mes njerzëve. Dashuria dhe besimi janë si ngrohje dhe dritë, profesor! Ato ekzistojnë dhe pikërisht mungesa e tyre sjell "të keqen" mes nesh"
Pas këtij konstatimi të studentit të tij, profesori mbeti i nemitur dhe nuk e hapi gojën më
Ky student ishte: Albert Ajnshtajni.

Hapi i parë domosdoshëm për të marrë gjërat që ju doni nga jeta është: të vendosni çfarë doni.

The indispensable first step to getting the things you want out of life is this: decide what you want.


Il primo passo indispensabile per ottenere dalla vita ciò che si vuole: decidere cosa si vuole.
Ben Stein

As nje rrugë nuk është e gjat me nje shok te mirë.

Kurajua është më e çmuara nga virtytet njerëzore, pasi është virtyt me të cilin mbron dhe të tjerët !!!