Mundohem për dite dhe nga pak
Mendjen time ta pastroj nga papastërtitë
Trurit t’ja heq bëzhdilet dhe pluhurin
E vizioni im të jetë i qartë si dritë
Mundohem thellë t’njoh koshiencën time
Dhe njerucin e vogël që banon brenda meje
Që m’grryen nga pak për ditë në shpirt
Dhe m’godet pa mëshir’, me vëtëtima rrufeje
Dhe eci kështu me mundim,i plagosur n’shpirt
Herë kryeneç dhe herë i butë
Errësirën e brendshme dua ta bëj dritë
Fol pak dhe mëso shumë,thote një fjalë e urtë.
Mendjen time ta pastroj nga papastërtitë
Trurit t’ja heq bëzhdilet dhe pluhurin
E vizioni im të jetë i qartë si dritë
Mundohem thellë t’njoh koshiencën time
Dhe njerucin e vogël që banon brenda meje
Që m’grryen nga pak për ditë në shpirt
Dhe m’godet pa mëshir’, me vëtëtima rrufeje
Dhe eci kështu me mundim,i plagosur n’shpirt
Herë kryeneç dhe herë i butë
Errësirën e brendshme dua ta bëj dritë
Fol pak dhe mëso shumë,thote një fjalë e urtë.
Nessun commento :
Posta un commento
Faleminderit per komentin!